Δημοσιεύτηκε στην ηλεκτρονική εφημερίδα THE CLOCKWORK ORANGE στις 5 Μαίου 2020.

Απίστευτα καψόνια από το εγχώριο γραφειοκρατικό κράτος.

Ο επιχειρηματίας κ. Άλκης Λεμπέσης, ιδιοκτήτης της επιχείρησης TAURUS Ασφαλείς Λύσεις εξηγεί το γραφειοκρατικό καψόνι που υπέστη-εν μέσω πανδημίας-από το αχαλιναγώγητο και ανίκητο, βαθύ ελληνικό κράτος. Η αφήγησή του είναι αφιερωμένη στον κ. Πιερρακάκη.

Η TAURUS Ασφαλείς Λύσεις δημιουργήθηκε το 1999 με σκοπό την διασφάλιση γνησιότητας σε έντυπα (κάρτες, επιταγές, μετοχές κλπ.) και προϊόντα (βιντεοταινίες, CD, merchandising, NESCAFE κλπ.).

Στα χρόνια αυτά πήρε όλες τις σοβαρές δουλειές του κλάδου που υπήρξαν με αποκορύφωμα τους Ολυμπιακούς Αγώνες οπότε προστάτεψε τα Ολυμπιακά προϊόντα για 5 χρόνια (1999-2004), τα εισιτήρια και όλες τις διαπιστεύσεις αθλητών, θεατών και εξοπλισμού. Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, όλες μας οι προσδοκίες ότι θα γίνουμε μια ευνομούμενη χώρα -και στον χώρο αυτό- διαψεύσθηκαν μαζί με πολλές άλλες με αποκορύφωμα την μείωση των επιπέδων προστασίας ακόμη και στις τραπεζικές επιταγές, με ότι αυτό εμφατικά υπογραμμίζει. Αλλωστε, Ελλάς=χώρα του δήθεν και της ‘μαϊμούς’ και η επιβίωση παρεμπορίου και λαθρεμπορίου μέχρι σήμερα μέσα από κυβερνήσεις όλων των τάσεων και όλων των δεδηλωμένων προθέσεων καταπολέμησής τους δεν χρειάζεται ειδικές συστάσεις και αποδείξεις.

Βαθμιαία αφήσαμε τον χώρο αυτό στην Ελλάδα (τόσο που βαρεθήκαμε μέχρι και να επικαιροποιήσουμε το συνημμένο προφίλ της εταιρείας μας στα ελληνικά από το 2014 ως “άνευ νοήματος”) και επενδύσαμε -μεταξύ άλλων- στο Ελληνικό Ινστιτούτο Ολογραφίας για την καταγραφή έργων τέχνης σε πραγματικά τρισδιάστατες φωτογραφίες με λέϊζερ που τα ονομάζουμε ΟπτοΚλώνους, αν και στην ουσία πρόκειται για κλασσικά έγχρωμα ολογράμματα σε γυαλί.

Αρνούμενοι να αποδεχθούμε την άποψη των Υπουργείων με υπογραφή Α. Διαμαντοπούλου ότι η τεχνική μας ‘δεν συνιστά καινοτομία’ αναπτύξαμε με δικά μας χρήματα και ατελείωτη εργασία και κατασκευάσαμε πρώτοι και μοναδικοί σε παγκόσμιο επίπεδο, ένα φορητό σύστημα, το ZZZyclops, που μας επιτρέπει να μπούμε μέσα σε Μουσεία και να καταγράψουμε πολύτιμα αντικείμενα πολιτιστικής κληρονομιάς. Εξωτερική χρηματοδότηση, προγράμματα, ΕΣΠΑ κλπ.? Μπααα, αυτά πάνε σε αυτούς που έχουν τους ‘μηχανισμούς’ ή σε αυτούς που δεν τα πολυ-χρειάζονται παρά για να καλύπτουν τίποτα μισθούς. Και θα το καταλάβαινα, αν αυτό που κάναμε δεν προσείλκυε ενδιαφέρον, αν δεν ήταν ‘πιασάρικο΄, αν δεν ήταν τεχνολογία αιχμής, αν δεν είχε πεδίο εφαρμογής στην χώρα μας.

Τα Βυζαντινά μουσεία Αθήνας και Θεσ/νίκης εχρησιμοποίησαν την τεχνική μας, εκπομπές και δημοσιεύματα, βραβεύσεις και διαγωνισμοί, αλλά πέραν τούτου ουδέν. Μέχρι που ήρθαν οι Ρώσοι και εκτίμησαν αυτό που κάνουμε. Παγκόσμιο βραβείο (2015) για την αποτύπωση σε ΟπτοΚλώνους των Αυτοκρατορικών Πασχαλινών Αυγών Φαμπερζέ του Μουσείου Φαμπερζέ της Αγ. Πετρούπολης (θυμάστε το σενάριο της ταινίας Ocean’s Eleven με το ολόγραμμα του αυγού? Ε, εμείς το κάναμε στ’ αλήθεια). Και ακολούθησε η καταγραφή των κρατικών θησαυρών της Ρωσίας (2017) μέσα από το μοναδικό Μουσείο του Κρεμλίνου, αντικείμενα που βγαίνουν από τις προθήκες κάθε 50 χρόνια και μόνο με προεδρική υπογραφή (του γνωστού Προέδρου). Ειδική παρουσίαση σε ειδικούς μέσα στις χρυσοποίκιλτες αίθουσες του Κρεμλίνου από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Μεντβέντεφ, βραβεύσεις κλπ.

Αποτέλεσμα το πανεπ. ΙΤΜΟ της Αγ. Πετρούπολης να αναγκασθεί να μας αναθέσει την κατασκευή ενός βελτιωμένου συστήματος ZZZyclops για την κατασκευή ΟπτοΚλώνων μέσα στην αχανή Ρωσσική Ομοσπονδία, εκεί που η ομάδα και ο εξοπλισμός μας δεν είναι πρακτικό να ταξιδεύουν. Και, ως γνωστόν, ο λαός που είχε τον διαστημικό σταθμό ΜΙΡ σε τροχιά από το δεκαετία του 1990 δεν καταδέχεται εύκολα να προστρέξει σε εισαγόμενη τεχνολογία, εάν πρώτα δεν προσπαθήσει να το φτιάξει μόνος του. Πόσο μάλλον όταν αφορά την Ολογραφία αυτού του τύπου που θεωρείται και δική τους εφεύρεση.

Πήραμε τον διαγωνισμό, μας επλήρωσαν προκαταβολικά (μη φανταστούμε υπερβολικά ποσά αλλά είναι ενδεικτικό της αντιμετώπισης) και ξεκινήσαμε την κατασκευή. Κι έπειτα… ήρθε το lockdown τρεις εβδομάδες προτού ολοκληρώσουμε την εργασία που από χθες 4 Μαϊου ξανα-ξεκίνησε. Οι εκεί γραφειοκράτες που τιμούν τα συμβόλαιά τους μας ζητούν το προφανές: ένα επίσημο πιστοποιητικό ότι η προσφυγή μας σε ‘ανωτέρα βία’ δεν είναι κάποια πρόφαση. Κι εμείς αναγκαζόμαστε να κάνουμε αυτό που σιχαινόμαστε: να ζητιανεύουμε από υπηρεσία σε υπηρεσία αδιάφορων υπαλλήλων για αυτό που θα έπρεπε να υπάρχει έτοιμο σε 15 γλώσσες και να εκδίδεται αυτόματα και ηλεκτρονικά μαζί με το 800αρι. Δηλαδή ότι δεν φταίμε εμείς που σταμάτησε την παραγωγή όλη η χώρα αλλά μας επεβλήθη άνωθεν. Ητοι, ο ορισμός της ‘ανωτέρας βίας’. Την εμπειρία μας σε αυτή την αναζήτηση την έχουν δοκιμάσει όλοι οι ρομαντικοί Ελληνες που έρχονται σε επαφή με το εκδικητικό κράτος σε κάθε δημιουργική προσπάθεια. Και όπως λέγαμε εμείς οι παλιοί όταν μπορούσαμε να δούμε με το ίδιο εισιτήριο τις κυλιόμενες κινηματογραφικές προβολές, “εδώ ήρθαμε, πάμε να ΄φυγουμε”.

Στην ιστοσελίδα του Ελληνικού Ινστιτούτου Ολογραφίας http://www.hih.org.gr μπορείτε να δείτε όλα μας τα ‘επιτεύγματα’ και μερικά σύντομα βίντεο από τον ΣΚΑΪ, την ΕΡΤ κλπ.

Η συνημμένη φωτογραφία είναι επεξηγηματική της τεχνικής καταγραφής των έργων τέχνης σε ΟπτοΚλώνους, οι οποίοι δεν μπορούν να αποδωθούν με συνηθισμένη φωτογραφία, απλά γιατί είναι τρισδιάστατοι. Και μάλιστα πραγματικά τρισδιάστατοι, όχι ψευτό-ολογράμματα στον χώρο που είναι και της μόδας. Οι ΟπτοΚλώνοι αποτυπώνουν όλες τις οπτικές ιδιότητες (μέγεθος, μορφή, αποχρώσεις, υφή, ανακλάσεις κλπ.) του πρωτότυπου έργου τέχνης με τέτοια πιστότητα που δεν το ξεχωρίζεις (οπτικά τουλάχιστον) από το ίδιο το αντικείμενο.

Με εκτίμηση
Άλκης Λεμπέσης

© Αλκιβ. Ν. Λεμπέσης . Μάιος 2020

Σε PDF από την ιστοσελίδα THE CLOCKWORK TIMES της 5 Μαίου 2020